Bugün tatlı dilli dostumu ve dünya tatlısı oğlunu görmeye gittim. Kendisiyle yaklaşık 3 sene önce tanıştım. Yurtdışından yeni geldiğinde tanıştık. Başörtüsü problemi yüzünden buradaki çok iyi bir üniversitedeki iyi bir bölümü (!) bırakıp yurtdışına çıkmış. Orada okulunu bitirip buraya gelmiş. Bir arkadaş vasıtasıyla tanıştık. Çok ihlaslı Allah ve peygamber (s.a.v.) sevgisiyle dolu bir insan. Onunla konuşmak birlikte olmak bana huzur veriyor. Bunalan ruhumu rahatlatmak dertleşmek için gittim. Onuda bunalmış gördüm. Başka bir arkadaşta geldi. Onunla yeni tanıştım. Bize çok güzel bir Kur'an sohbeti yaptı. Ricamız üzerine. Saatlerce dinleyebileceğimiz fakat malesef sadece bir süre yapabildiğimiz bu muhabbet bile ruhuma su serpti. Rahatlattı. Uzun süredir uzak kaldığım ortamlara inşallah yeniden katılmak nasip olur. Bu dünya telaşesi insanı boğuyor sıkıyor boğuyor sıkıyor posasını çıkarıp bir kenara fırlatıyor. Duygusuz ruhsuz kala kalıyorsun ortada. Ramazanı fırsat bilip kendime manevi bir program yapacağım. İnşallah uygulayacağım ve bereketli gecireceğim.